پدر در خانواده به دلیل نقطه کانون و پایهبودن او در کارگاه زندگی و خانواده به عنوان نقطه اتکا و مرجع در مسائل زندگی مطرح است و این امر موجب متوجهشدن مسئولیت او در قبال زندگی خانواده میشود که علاوه بر مراقبت از آنان در برابرهجوم و تعدیات به تامین معاش عادلانه آنان همت گمارد تا احساس کمی نسبت به همگنان خود ننموده؛ برای برون شد از بنبست سختگیریهایش آرزومند مرگش باشند، و این یک واقعیت روانشناختی است که همواره و اغلب در زندگی برخی از خانوادهها – ولو پنهان- وجود دارد....
امام(ع) میفرماید:
«یَنبَغِی لِلرَّجُلِ أَن یُوَسِّعَ عَلَی عِیالِهِ لِئَلّا یَتَمَنَّوا مَوتَهُ»؛ سزاوار آن است که شخص در زندگی خانوادگی خود توسعه بدهد تا آنان چشم کشان مرگ او نباشند.
در حدیثی دیگر که امام رضا(ع) آن را از پیامبر اسلام(ص) نقل میکند به حوزه مسئولیت سرپرست خانواده میپردازد که:
مـوضـوعــــات محض رضا:
برچسبهاي محض رضا: کلام رضوی, اقتصاد مقاومتی, در کلام امام هشتم, مقاومت
مرحوم اربلى (از دانشمندان قرن هفتم) در خبرىكه نقل نموده است، از قول يكى از معاصران امام رضا(ع) مىنويسد:
هرگز نديدم كهامام در سخن خويش نسبتبه كسى بىاحترامى كند و هرگز نديدم كه كلام ديگرىرا قطع كند، و مىگذاشت تا سخنانش به پايان رسد .. هيچگاه در برابر كسى كهمقابلش نشسته بود پاهايش را دراز نمىكرد و تكيه نمىزد. هرگز نديدم به هيچيكاز خدمتكاران و غلامانش ناسزا گويد ..
آن حضرت فرموده است:
محبتبه ديگران نيمى از عقلانيت و خرد ورزى است.
و از آنجا كه درصد قابل توجهى از كينهها و دلخورىها به سبب سخنان بىمورد و بعضا نيشدارى است كه نسبتبه يكديگر اظهارمىگردد و شايد در اكثر موارد نيز بىقصد و غرض باشد آن حضرت فرمودهاند:
سكوت موجب جلب محبت مى گردد.
در پايان، از محضر نورانى امام رئوف و مهربانحضرت رضا (ع) پوزش مىطلبيم; چرا كه بيان يك ويژگى از ويژگيهاى خدايى ايشان ازعهده كسى ساخته نيست.
"گرفته شده از كتاب فضل ترا آب بحر"
مـوضـوعــــات محض رضا:
برچسبهاي محض رضا: کردار رضوی, رفتار امام رضا, محب هشتمین امام, برخورد حضرت رضا با دیگران
| جمعه چهارم مرداد ۱۳۹۲| | 15:31 | | جـوادی |
در فرهنگ ما اين جمله معروف است که «ميهمان حبيب خداست» و به اين گونه براي ميهمان ارج و احترام قائل مي شويم. اين رفتار و نگرش پسنديده ريشه در آموزه هاي اسلامي و سنت و سيره امامان معصوم دارد.
شيخ صدوق در کتاب «عيون اخبار الرضا(ع)» از يک ميهماني ويژه گزارشي مي دهد که در آن نحوه پذيرايي از ميهمان و ادب ميهمان داري را بازگو مي کند.
احمد بن ابي نصر از اصحاب برجسته امام رضا(ع) نقل مي کند که در ايام حضور آن حضرت در مدينه، روزي حضرت رضا(ع) برايم مرکبي فرستاد که نزد آن حضرت بروم.
من نيز سوار بر مرکب شدم و به خدمت حضرت رسيدم و تا پاسي از شب نزد ايشان ماندم. چون امام(ع) خواستند از مجلس برخيزند، به من فرمودند: فکر نمي کنم در اين موقع بتواني به مدينه برگردي. عرض کردم: آري فدايت شوم. فرمودند: امشب را نزد ما بمان و صبح به ياري خدا حرکت کن. عرض کردم: مانعي ندارد همين کار را مي کنم فدايت شوم.
حضرت خدمتکارشان را صدا زدند و به او فرمودند:«بستر خواب مرا براي او پهن کن و ملحفه مرا که زير آن مي خوابم بر آن بستر بيفکن و بالش مرا هم زير سر او بگذار.» با خود گفتم:کيست که اين اندازه مقام و منزلتي که نصيب من شده، نصيبش شده باشد؟! خداوند نزد حضرت مقامي به من عطا فرموده که به احدي از اصحاب و شيعيان ما عطا نکرده است، مرکب خود را برايم فرستاد تا سوار شوم، فراش خود را گسترد تا در لحاف و رختخواب آن حضرت بخوابم و شب را به روز آورم و هيچ يک از اصحاب ما را نصيبي اين چنين نشده است.
احمد ادامه مي دهد: من نشسته بودم و اين خيالات را در دل مي گذراندم که ناگهان امام(ع) فرمودند: اي احمد! اميرمومنان علي(ع) وقتي صعصعه بن صوحان مريض بود به عيادت او رفت و صعصعه اين را سبب افتخار خود شمرد و بر مردم به آن فخر مي کرد، پس تو اين کار را نکن و از براي خدا تواضع و کوچکي کن، سپس آن حضرت بر دست خويش تکيه کردند و از جا برخاستند.
"گرفته شده از کردار رضوی"
مـوضـوعــــات محض رضا:
| پنجشنبه بیست و هفتم تیر ۱۳۹۲| | 15:18 | | جـوادی |
علی بن موسی الرضا علیه السلام رو به عباس کرد و فرمود:
من می دانم. آن چه شما را بدین امور واداشته، بدهی و وام هایی است که بر عهده دارید. ای سعید! برو بدهی های آنان را، برای من معین کن و سپس آن ها را بپرداز. هم چنین زکات حقوق آنان را بگیر و رسید وجوه پرداختی را دریافت کن. به خدا سوگند! تا زنده ام، کمک و یاری خود را از شما دریغ نخواهم داشت.
عفو و گذشت
دل امام رضا علیه السلام آکنده از علاقه و محبت نسبت به بندگان خداوند بود. از این رو، بسیار مهربان بود.
زیرا تاریخ زندگی بزرگوار چنین نشان می دهد که هر گاه در برابر افرادی که با آن بزرگواران ظلم و ستمی کرده بودند، قرار می گرفتند، با بزرگواری و گذشت خود آنان را شرمنده می ساختند، و گاهی با سکوت خود که در برابر بی حرمتی ها و توهین های فراوانی که از سوی دیگران انجام می شد فقط با نگاه کردن بر زمین بسنده می کردند که چند نمونه را یادآور می شویم.
گذشت از برادر خود
امام موسی بن جعفر علیه السلام، امام رضا علیه السلام را جانشین و سرپرست اموال، همسران، مادران و فرزندان خود قرار دادند؛ بدون این که برای دیگر فرزندان خود، حق تصرف ...
- مطلب کامل در ادامه مطلب می باشد.
مـوضـوعــــات محض رضا:
برچسبهاي محض رضا: رفتار و کردار امام رضا, آداب و برخورد امام هشتم با مردم, گفتار و کردار حضرت ثامن با اجتماع, اجتماعی بودن امام رضا
چه زيباست گفتگويى كه بين امام على الرضا (ع) و مامون اتفاق افتاد...مامون به امام رضا (ع) گفت:«چه دليلى بر امامت جدت وجود دارد؟»امام جواب داد:دليل بر امامتش قول خداى تعالى:«و انفسنا و انفسكم»است.
مقصود حضرت رضا (ع) اين است كه همراه بردن على (ع) در داستان مباهله،قرار دادن او به منزله خود پيامبر (ص) است و به منزله خود پيامبر (ص) بودن آن است كه وى پيشواى مسلمانان است.آن گاه مامون گفت:اگر قول خداى تعالى:«و نساءنا و نساءكم»نبود[حرف شما راستبود]امام (ع) در جواب فرمود:آرى اگر پس از آن اين سخن خدا«و ابناءنا و ابناءكم»نمىبود.منظور مامون اين است كه امكان دارد ميان مسلمانان كسى در فضيلت ...
- مطلب کامل در ادامه مطلب می باشد.
مـوضـوعــــات محض رضا:
برچسبهاي محض رضا: رفتار و کردار پسندیده ی امام رضا, گفتار نیک هشتمین امام, گفتگوی امام رضا با مامون, کردار امام با مامون
علي رغم تعابير بسيار جذاب و نوراني در بيانات حضرت ثامن الحجج (ع) راجع به امامان معصوم و برکات وجودي آنان، متأسفانه عده بسياري با وجود ابتلائات و شديد و مشکلات زياد نسبت به مهر تابان و وجود مقدس گره گشاي عالم، امام زمان عليه السلام غفلت دارند و فقط اسمي از امام غايب شنيدهاند، ولي هيچ گاه به معناي
حقيقي کلمه، ارتباط روحي مناسبي با ايشان نداشته، از توسل و تمسک به آن حضرت غفلت ميورزند. فتنهها و شدايد در عصر غيبت امام عصر عليه السلام بسيار نگران کننده است. امام رضا عليهالسلام در توصيف اين فتنههاي فراگير ميفرمايد:
«لابد من فتنة صماء صيلم، تسقط فيها کل بطانة و وليجة و ذلک عند فقدان الشيعة الثالث من ولدي. يبکي عليه السماء و أهل الأرض و کل حري و حران و کل حزين لهفان» .
يک فتنه کور (خيلي مبهم و پيچيده) در راه است و ناگزير فرا ميرسد که هر خودي و دوست نزديکي را سرنگون ميکند. اين فتنه، زماني است که شيعيان، سومين از فرزندان مرا گم ميکنند. اهل آسمان و زمين و هر زن و مرد دلسوخته و هر غمگين و اندوهناکي، بر آن حضرت گريه ميکند.
«فتنه» به معناي امتحاني است که انسان را ميفريبد و هر کس ممکن است در مقابل آن فريب خورده و بلغزد. به علاوه در بيابان دشواري اين امتحان، تصريح فرموده که اين فتنه «صماء» و «صليم» است. «صماء» به معناي کر و «صليم» به معناي شديد است؛ يعني اين امتحان، چنان سخت و دشوار و نامعلوم است که ممکن است دوستان و خواص را نيز به زمين زند و همه را در معرض سقوط و انحراف قرار دهد.
امام رضا عليهالسلام اين زمان را هنگام گريه و زاري اهل آسمان و زمين دانستهاند. دورهاي که اهل درد از گم کردن امام زمانشان، غمگين و افسرده خاطر هستند و شادي و خوشحالي نميبينند؛ چون غم امام غايب از دل ايشان بيرون نميرود و زندگي آنها با غم و اندوه بر غيبت امام زمانشان، آميخته است.
"گرفته شده از عین اخبارالرضا"
مـوضـوعــــات محض رضا:
برچسبهاي محض رضا: فتنه فراگیر زمان غیبت امام زمان, بیانات امام رضا, ثامن الحجج, عین اخبار الرضا
| جمعه دهم آذر ۱۳۹۱| | 23:14 | | جـوادی |
قضيهاي را که کليني رحمة الله در اين باره نقل کرده است، ذکر ميکنيم.
راوي ميگويد:«با جمعي بسيار خدمت حضرت رضا بوديم که ابن سبيلي آمد و چنين گفت: يابن رسول الله! من دوست شما و پدران شما هستم.
نفقهي خود را در راه حج گم کردهام. نفقهي راه به من عنايت کنيد، چون به خراسان رسيدم براي شما صدقه ميدهم؛ زيرا آنجا مکنت دارم. حضرت رضا (ع) داخل اتاق شده پس از چندي از بالاي در، دويست دينار به او داد و خواهش کرد برود و فرمود: لازم نيست صدقه بدهي.
چون حضرت آمد، از ايشان پرسيدند: پول را از بالاي در داديد و خواهش نموديد که برود تا او را نبينيد. فرمود: ميخواستم ذلت سؤال را در صورت او نبينم. آيا نشنيدهايد که رسول اکرم فرموده است: صدقهي پنهاني، معادل هفتاد حج است، و گناه آشکار موجب خذلان، و گناه پنهاني را خداوند ميآمرزد. »[1] آنچه نوشته شد، نمونهاي از فضايل حضرت رضا (ع) بود.
ذکر اين گونه فضايل براي حضرت رضا (ع) مقام و شأني نيست. بنابراين بهتر است که مقداري از وقايع مسافرت جبري آن بزرگوار از مدينه به طوس را ذکر کنيم:
ممالک اسلامي، بعداز مرگ هارون الرشيد در طغيان بودند و شورشهاي فراواني پديد آمد.
هنگامي که مأمون برادرش را نابود کرد و توانست زمام امت اسلامي را به دست بگيرد، صلاح را در آن ديد که سران ممالک اسلامي را جمع کند؛ تا بدين وسيله بتواند فتنه ها را ...
- مطلب کامل در ادامه مطلب می باشد.
مـوضـوعــــات محض رضا:
برچسبهاي محض رضا: سخاوت, دست و دلبازی رضوی, سیرت, اخلاق امام رضا