قضيه‏اي را که کليني رحمة الله در اين باره نقل کرده است، ذکر مي‏کنيم.

راوي مي‏گويد:«با جمعي بسيار خدمت حضرت رضا بوديم که ابن سبيلي آمد و چنين گفت: يابن رسول الله! من دوست شما و پدران شما هستم.

نفقه‏ي خود را در راه حج گم کرده‏ام. نفقه‏ي راه به من عنايت کنيد، چون به خراسان رسيدم براي شما صدقه مي‏دهم؛ زيرا آنجا مکنت دارم. حضرت رضا (ع) داخل اتاق شده پس از چندي از بالاي در، دويست دينار به او داد و خواهش کرد برود و فرمود: لازم نيست صدقه بدهي.

چون حضرت آمد، از ايشان پرسيدند: پول را از بالاي در داديد و خواهش نموديد که برود تا او را نبينيد. فرمود: مي‏خواستم ذلت سؤال را در صورت او نبينم. آيا نشنيده‏ايد که رسول اکرم فرموده است: صدقه‏ي پنهاني، معادل هفتاد حج است، و گناه آشکار موجب خذلان، و گناه پنهاني را خداوند مي‏آمرزد. »[1]  آنچه نوشته شد، نمونه‏اي از فضايل حضرت رضا (ع) بود.

ذکر اين گونه فضايل براي حضرت رضا (ع) مقام و شأني نيست. بنابراين بهتر است که مقداري از وقايع مسافرت جبري آن بزرگوار از مدينه به طوس را ذکر کنيم:

ممالک اسلامي، بعداز مرگ هارون الرشيد در طغيان بودند و شورشهاي فراواني پديد آمد.

هنگامي که مأمون برادرش را نابود کرد و توانست زمام امت اسلامي را به دست بگيرد، صلاح را در آن ديد که سران ممالک اسلامي را جمع کند؛ تا بدين وسيله بتواند فتنه‏ ها را ...

- مطلب کامل در ادامه مطلب می باشد.

مـوضـوعــــات محض رضا: رفتار و کردار رضوی
برچسب‌هاي محض رضا: سخاوت, دست و دلبازی رضوی, سیرت, اخلاق امام رضا