جاده در مسیر کویر که میلیون ها زائر  از سراسر دنیا با قلبی آکنده از عشق آن را می پیمایند تا به سوی قلب ایران حرکت کنند و تو نیز؛ هم مسیر با این همه زائر عاشقی.

گویی گرمای کویر نمی تواند زائران را از مسیرشان منحرف کند و چه قدر زیبا ست وقتی بدانی سلطان خوبی ها نامه ات را با چشمان زیبایش کلمه به کلمه می خواند و تو را که می روی در غصه ها غرق شوی به سوی خود می طلبد.آن همگام که دلت شوری ایجاد می کند و به قول قدیمی ها دعوت نامه ات را امضا می کند. تو همچنان می روی سر پیچ خیابانی دیگر طاقت نداری دوری ها به پایان می رسد و تو گنبد طلائی را می بینی.

نزدیک تر می شوی با تمام احساس دستت را روی سینه ات را می گیری و با تمام صدایت فریاد می زنی :« السلام علیک یا علی بن موسی الرضا».

نزدیک تر که می روی و رو به حرم می ایستی، احساس می کنی قسمتی از بهشت خدا را می بینی. آرزوها و دلتنگی هایت را بیاد می آوری اما در آن لحظه که در احساس کلام نمی گنجد با اشک هایت مولایت را صدا می زنی و به او می گویی از راه دوری آمده ای تا آرزوهایت را از آقایت طلب کنی و از دلتنگی هایت او را با خبر کنی.

به سقاخانه ی اسماعیل طلا یی می روی تا بتوانی لیوانی آب بنوشی و مرهمی بر غصه هایت بگذاری. کبوتران را می بینی که دور تا دور حرم سبکبال پرواز می کنند . لحظه  ای در دلت آرزو می کنی . لذتی را تجربه می کنی مه در هیچ جای دیگری تجربه نکرده ای و در بازگشت سبک تر از همیشه به آفتاب هشتم می گویی یا ضامن آهو ! خدا حافظی نمی کنم، چرا که امید دارم و آرزو می کنم یک بار دیگر دعوت نامه ام را امضا کنی.

مـوضـوعــــات محض رضا: زمزمه های رضوی
برچسب‌هاي محض رضا: زائران امام رضا, السلام و علیک یا علی بن موسی الرضا, متنی در خصوص زائران حضرت رضا